Λίγα λόγια –εν είδει φόρου τιμής- του Δημάρχου Βόρειας Κέρκυρας Γιώργου Μαχειμάρη για το αγαπημένο ζευγάρι: Άκης και Κούλα Τζώρα , που από χθες φιλοξενούνται στη γη της Επίσκεψης που τόσο αγαπούσαν. - Δήμος Βόρειας Κέρκυρας

Δεν υπάρχει άνθρωπος στην Κέρκυρα  που να μην έχει συγκλονιστεί από το τραγικό τέλος

του Άκη-Λευτέρη Τζώρα και της συζύγου του Αγγελικής- Κούλας Τζώρα την Πέμπτη 17 Αυγούστου στην Αχαράβη.

Ένα υπέροχο ζευγάρι, σεβαστό κι αγαπητό σε ολόκληρο το Δήμο. Οικογενειάρχες υπόδειγμα, με καταπληκτικά παιδιά. Πήγαιναν  παντού και πάντοτε  μαζί… έλαχε να φύγουν και μαζί. Συνδύαζαν  την πραότητα, την ηπιότητα,  αλλά και την αποφασιστικότητα και αγωνιστικότητα ζωής. Με το τραγούδι αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας τους. Αυτό θύμισε, αποχαιρετώντας τους στην εκκλησία ,φανερά συγκινημένος ο Γιώργος Μιχαλάκης (Καρόκιας) όταν η Κούλα με τον αδελφό της τραγουδούσαν με την παρέα   : «θα σου κάνω απόψε μια σερενάτα που θα ζηλεύουν τα πουλιά… θα μιλήσω για σένα που έχεις νιάτα ..άνθη στη ποδιά ..κρίνα στα μαλλιά».

Και δικαιώνονται οι ποιητές… «Έχει θλιμμένο φεγγάρι απόψε …..έχει οργή ο ουρανός ….έχει σύννεφα  ανταριασμένα η πλάση», γιατί χάθηκαν ο αγαπημένος μας Άκης με την αγαπημένη του Κούλα..

Τέτοιοι άνθρωποι σαν εκείνους  δεν ξεχνιούνται και πάντα θα είναι  κοντά μας.

Με αιτία λοιπόν την πρόσφατη ανείπωτη τραγωδία στην άσφαλτο με θύματα  αγαπητούς και εκλεκτούς συνδημότες μας, βαθύτατα λυπημένος προχωρώ σε μια εκ βαθέων εξομολόγηση, αφού καταδείχθηκε για άλλη μια φορά η  παθογένεια για τα αυτονόητα :

Υπάρχουν μερικές εικόνες -« σημάδια έκφρασης του ανθρώπινου πόνου θα τα ονόμαζα»- που χουν γίνει ένα με το τοπίο σ όλη την Κέρκυρα, σ όλη την Ελλάδα. Εικόνες που τώρα τις προσπερνάμε απλά, γιατί το μάτι μας τις συνήθισε. 

Είναι κείνες που εμπεριέχουν τα εικονοστάσια –τα εκκλησάκια στην άκρη του δρόμου.

Του κάθε δρόμου. Αυτού που βρίσκεται στην πόλη, στο χωριό, σε χωματόδρομο. 

Αμέτρητα εικονοστάσια, σκουριασμένα ή καινούργια  αναπόσπαστα κομμάτια των διαδρομών μας. Μερικά είναι προσφορά σωτηρίας κι ευγνωμοσύνης. Τα πιο πολλά όμως είναι ο βωμός της θυσίας, των ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους στην άσφαλτο. 

Αγαπητοί μου δεν έχουν τέλος τα τροχαία δυστυχήματα στην Κέρκυρα, σ έναν ακήρυχτο «οδικό πόλεμο» να βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. 

Ως  Νομάρχης Κέρκυρας την περίοδο 2002-2006, προσπάθησα να πατήσω το «φρένο» στο δρομολόγιο ζωής-θανάτου με διάφορες κινήσεις. Χρησιμοποίησα κάθε μέσο πίεσης στην τότε Κυβέρνηση-μέχρι απεργία πείνας- για να δοθεί χρηματοδότηση για την βελτίωση-εκσυγχρονισμό τόσο του οδικού δικτύου του Νομού μας και της ασφάλειας που πρέπει να το διέπει τόσο για τους οδηγούς όσο και τους διερχόμενους πολίτες αλλά και των υποδομών.

Δημιουργήθηκε από την τότε Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Κέρκυρας το 2005 -πρωτοποριακά- ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΕΥΠΡΕΠΙΣΜΟΥ ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΟΥ ΟΔΙΚΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ   που μόνο του καθήκον ήταν οι παρεμβάσεις για τη βελτίωση και αναβάθμιση των υφιστάμενων οδών με ενέργειες όπως: εξοπλισμό του οδοστρώματος με ανακλαστήρες (μάτια γάτας), ανανέωση των διαγραμμίσεων, συντήρηση της υφιστάμενης σήμανσης, αντικατάσταση φθαρμένων και τοποθέτηση νέων σημάτων, σήμανση επικινδυνότητας, τοποθέτηση προστατευτικών στηθαίων και μπαρών ασφαλείας κ.α.

Ο Οργανισμός αυτός συνέχισε με λιγότερη δράση στην επόμενη Νομαρχιακή Αρχή, μέχρι που ατόνησε και απενεργοποιήθηκε. Σήμερα ο μηχανολογικός του στόλος έχει «διαμελιστεί». Κάποια οχήματα ευρίσκονται παροπλισμένα πλήρως στο γηπεδικό χώρο πλησίον του Νεκροταφείου Γαρίτσας και κάποια σε συνεργεία στη Θεσσαλονίκη. Μέχρι το 2010 που συνταξιοδοτήθηκε ο χειριστής του μηχανήματος διαγράμμισης ,το υπόλοιπο συνεργείο που είχε αποκτήσει σημαντική εμπειρία, – διασκορπίστηκε σε άλλες υπηρεσίες- και υπολειτουργούσε. Μόλις συστάθηκε η Περιφέρεια Ιονίων Νήσων σταμάτησε να δουλεύει παντελώς.

Επίσης σίγουρα θυμούνται όλοι, πως εκείνη την περίοδο είχε χάσει τη ζωή του ένας άνθρωπος εξ αιτίας μιας λακκούβας στους Βελονάδες και οι συγγενείς –κληρονόμοι του  διεκδίκησαν τότε από τη νομαρχιακή αυτοδιοίκηση μέσω αγωγής το ποσό των 600.000 δρχ περίπου διαφορετικά θα προχωρούσαν σε κατασχέσεις.

Από τότε μέχρι σήμερα τίποτα δε δείχνει να βελτιώνεται δραστικά. Συνεχίζουμε να μετράμε δρόμους καρμανιόλες και αμέτρητους θανάτους.

Και κάθε φορά ανακαλύπτουμε κάποια αντανακλαστικά μέχρι να παγώσει το αίμα στην άσφαλτο και μετά πάλι η απόλυτη σιωπή  που σπάει από τον εκκωφαντικό κρότο, που προκαλεί άλλη μια ανθρώπινη απώλεια.

Η Κέρκυρα για μια ακόμα φορά σε καιρό ειρήνης μετρά νεκρούς στην άσφαλτο.

Όσο  λοιπόν εμείς παρακολουθούμε απλά τις εξελίξεις  θα μετράμε ανθρώπινες ζωές.

Όσο εμείς δεν ενώνουμε τις δυνάμεις μας να διεκδικήσουμε τις συνθήκες ποιότητας -πολιτισμού και ασφάλειας που πρέπει να διέπουν τη ζωή των πολιτών, των παιδιών μας, θα μετράμε ανθρώπινες ζωές. Θα μπορούσε να χει δημιουργηθεί ένα μόνιμο συνεργείο με τις παραπάνω αρμοδιότητες. Ή  να λειτουργούσαν τρεις εργολαβίες (μια για κάθε Δήμο). Ο Δήμος Βόρειας Κέρκυρας έχει ξεκινήσει να κινείται σ αυτή την κατεύθυνση με την αγορά διαγραμμιστικού μηχανήματος –το οποίο βρίσκεται σε λειτουργία- ενώ αναμένονται παρεμβάσεις  σε όλο το  οδικό δίκτυο με  ανακλαστήρες (μάτια γάτας), ανανέωση των διαγραμμίσεων, συντήρηση της υφιστάμενης σήμανσης, αντικατάσταση φθαρμένων και τοποθέτηση νέων σημάτων, σήμανση επικινδυνότητας, τοποθέτηση προστατευτικών στηθαίων και μπαρών ασφαλείας, επούλωση λακκουβών κ.α.

Γιώργος Μαχειμάρης

Δήμαρχος Βόρειας Κέρκυρας

Back to top