«Ο Χορός των παπάδων ή χορός των γερόντων στις κοινότητες Επίσκεψης και Νυμφών Βόρειας Κέρκυρας» συμπεριλαμβάνεται στο Εθνικό Ευρετήριο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ελλάδας, όπως περιγράφεται στην απόφαση που υπέγραψε στις 13 Ιουνίου ( αρ.πρωτ: 259610/13-6-2024, ΑΔΑ: ΨΝ9946ΝΚΟΤ-6ΩΤ) η Υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη επειδή «συνιστά μια σημαντική έκφανση της συλλογικής μνήμης και ταυτότητας των δύο κοινοτήτων, που χρειάζεται επείγουσα διαφύλαξη».
Το Εθνικό Ευρετήριο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ελλάδας είναι μια προσπάθεια του Υπουργείου Πολιτισμού και ειδικότερα της Διεύθυνσης Νεότερης Πολιτιστικής Κληρονομιάς να συγκεντρώσει στοιχεία Πολιτιστικής Κληρονομιάς στο πλαίσιο της Σύμβασης για τη Διαφύλαξη της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO.
Ο φάκελος υποβλήθηκε στη Διεύθυνση Νεότερης Πολιτιστικής Κληρονομιάς εκ μέρους των Κοινοτήτων Νυμφών και Επίσκεψης της Βόρειας Κέρκυρας και της κ. Ροζαλίας Ελευθεριάδου, συντάκτριας του Δελτίου και έλαβε την ομόφωνη θετική γνωμοδότηση της Εθνικής Επιστημονικής Επιτροπής για την εφαρμογή της Σύμβασης για τη Διαφύλαξη της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς (UNESCO 2003), όπως προέκυψε από τη συνεδρίαση της 29ης Ιουνίου 2023, αναφορικά με την εγγραφή του υποβληθέντος Δελτίου, που φέρει τον τίτλο «Ο Χορός των γερόντων ή χορός των παπάδων στις κοινότητες Επίσκεψης και Νυμφών Βόρειας Κέρκυρας», στο Εθνικό Ευρετήριο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ελλάδας. Σε μια συνοπτική περιγραφή του εθίμου καταγράφουμε :
« Ο Χορός των παπάδων ή χορός των γερόντων στις κοινότητες Επίσκεψης και Νυμφών Βόρειας Κέρκυρας:
«Όταν τελειώσει ο εσπερινός της Συγχώρεσης την Κυριακή της Τυρινής, στα ως ανω χωριά , ο ιερέας, οι ιερείς, κατά αρχαία συνήθεια και πατροπαράδοτη, στην αυλή της εκκλησίας του Αγίου Βασιλείου στην Επίσκεψη ή μέσα στην εκκλησία του Αγίου Κωνσταντίνου στις Νυμφές χορεύουνε –τραγουδούν το περίφημο “Δόξα νάχει…” . Οι ιερείς είναι επικεφαλής και άλλων ιερωμένων, οι οποίοι τάσσονται κατά την δική τους ιερατική τάξη στα αριστερά του πρωτοχορευτή ιερέα . Ακολουθούν οι προεστοί του χωριού, Πρόεδρος Κοινότητας και Κοινοτικό Συμβούλιο, Πρόεδρος και Συμβούλιο Συνεταιρισμού δάσκαλοι του χωριού και οι επιθυμούντες να χορέψουνε γέροι κατά τάξην ηλικίας…».Το τραγούδι λέγεται …«δοξαστικό» και «αίνος», ενώ στις υπάρχουσες εκδόσεις του τιτλοφορείται «Δόξα νάχει». Ο χορός αυτός χορεύεται χωρίς μουσικά όργανα, χωρίς τη συμμετοχή γυναικών…Ο πρωτοχορευτής ιερέας τραγουδάει τον πρώτο στίχο και επαναλαμβάνουν οι υπόλοιποι. Οι ντόπιοι αποκαλούν το έθιμο, «Δόξα να ..», σύμφωνα με τον πρώτο στίχο, ο οποίος αποδίδει τιμή στον Θεό, που χαρίζει στον κόσμο κάθε καινούργια μέρα. Οι τελευταίοι στίχοι έχουν άμεση σχέση με τον εσπερινό της συγχώρεσης. Ο ιερέας που σέρνει τον χορό προτρέπει όλους να αγαπούν, να κάνουν ελεημοσύνη, να έχουν μία σωστή ζωή. Τότε, οι χορευτές δένουν σφιχτά τα χέρια, χτυπάνε τα πόδια και πηδάνε ψηλά, ενώ εύχονται να ξανασυναντηθούν, να ξαναχορέψουν «με υγεία», την επόμενη χρονιά …(Οδυσσέας-Κάρολος Κλήμης)».
«Είναι μεγάλη επιτυχία για τον τόπο μας .Eίναι αποτέλεσμα συλλογικής προσπάθειας, και οφείλω δημόσια να ευχαριστήσω όλους όσους συνέβαλαν και υπερέβαλλαν εαυτόν στην ως ανω κατεύθυνση στο πέρασμα του χρόνου αλλά και τους σημερινούς «πρωταγωνιστές» , δήλωσε ο Δήμαρχος Βόρειας Κέρκυρας Γιώργος Μαχειμάρης. Διαχρονικά, οι αξιοσέβαστοι ιερείς , οι πρόεδροι των κοινοτήτων και τα τοπικά συμβούλια, οι πρόεδροι και τα διοικητικά συμβούλια των πολιτιστικών συλλόγων, και η κοινωνία των χωριών αντιμετώπισαν με σεβασμό το έθιμο διαφυλλάτοντας το ως εχέγγυο αυτογνωσίας για τις επόμενες γενιές αφού εμπεριέχει το αποτύπωμα των ανθρώπων στο διάβα του χρόνου.
Η ένταξη στον εθνικό κατάλογο άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς έχει έναν υψηλό συμβολισμό, αφού καταδεικνύει τη μοναδικότητα των παραδόσεών μας.
Έχει όμως και πρακτικό αντίκτυπο, αφού η αναγνώριση και η διεθνής προβολή, μέσω της συνεργασίας με την UNESCO, μπορεί να αναβιώσει και να τις κρατήσει ζωντανές, για τις επόμενες γενιές και για πολλούς ακόμα αιώνες.
Συνεχίζουμε, τιμούμε και σεβόμαστε τη διάδοση και τη διατήρηση του μοναδικού πολιτισμού της Κέρκυρας , των χωριών και των οικισμών μας».