Γη του Πόντου: Ο τόπος που χαρακτηρίστηκε «Ελικοβλέφαρη ματιά στην Ανατολή». «Με τους ανθρώπους του κι έναν πολιτισμό αέναο στους αιώνες που μέχρι σήμερα οι ροδαμοί του αυγάζουν κάνοντας κάθε φιλιατρό να λάμπει, να γίνεται φως, να γίνεται γλώσσα, να γίνεται ποίηση, χορός, να γίνεται πολιτισμός. …Και περιμένεις κάθε μέρα στο λιμάνι τον ερχομό του καραβιού από τον Πόντο,… και η μνήμη το φέρνει κάθε μέρα και τέτοια μέρα …μαζί με τόσο αίμα, πόνο, μαζί με σιωπές, συρτές κραυγές ,τρομαχτικές… ανάσες μαρτύρων … του κόσμου που δε ρόδισαν ποτέ τα όνειρά του. Κι εξηγείς γιατί «Της Μαύρης Θάλασσας το νερό είναι το πιο γλυκό από τ’ άλλα… γιατί το μισό εγέμισε από των ματιών το κλάμα. Κι εξηγείς γιατί του Πόντου τα βουνά είναι πιο άγρια δασωμένα …για δεν τα πότισε βροχή παρά μονάχα αίμα».
Η γενοκτονία του ποντιακού ελληνισμού – που από το 1994 αναγνωρίζεται επισήμως από την ελληνική πολιτεία με την ανακήρυξη της 19ης Μαΐου, ως Ημέρας Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου – αναφέρεται στα βίαια, μαζικά, φονικά γεγονότα, της δεύτερης και των αρχών της τρίτης δεκαετίας του 20 αιώνα που έλαβαν χώρα στην καταρρέουσα τότε Οθωμανική Αυτοκρατορία, μέχρι τη δημιουργία του σύγχρονου τουρκικού κράτους, τα οποία είχαν ως αποτέλεσμα την φυσική εξόντωση, τον αφανισμό, τον εκτοπισμό, την εκρίζωση εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων του Πόντου από τις πατρογονικές τους εστίες.
Κλείνουμε ευλαβικά το γόνυ στα εκατοντάδες χιλιάδες θύματα της θηριωδίας και στηρίζουμε τον αγώνα της ποντιακής κοινότητας για αναγνώριση της γενοκτονίας. Το αδιαμφισβήτητο ιστορικό γεγονός της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού, αλλά και η σημασία που έχει για τη χώρα μας, καθιστά επιτακτική ανάγκη να διατηρήσουμε ζωντανή τη μνήμη των θυμάτων της θηριωδίας. «Η γνώση της ιστορίας αποτελεί χρέος τιμής σε όσους θυσιάστηκαν αλλά και ισχυρό θεμέλιο για να οικοδομήσουμε ένα ειρηνικό μέλλον».
«Σε θυμόμαστε δοξασμένε Πόντε, αλησμόνητη Πατρίδα, αρματωμένη με τις ψυχές εκείνων που έμειναν εκεί γιατί ατιμάστηκαν, ταπεινώθηκαν, αφανίστηκαν.
Η μνήμη σας, η ζήση μας κι οι αγώνες σας μπροστά μας, δίνουν κουράγιο στη ζωή σ’ εμάς και στα παιδιά μας».